W pracy autorzy przedstawili ideę wirtualnego laboratorium. Zaprezentowali wykorzystane narzędzia komunikacyjne oraz schemat ideowy pokazujący sposób połączenia poszczególnych elementów i komunikacji między użytkownikami. Przedstawili także dyskusję wymagań ogólnych pozwalających na realizację zdalnych eksperymentów. Wykorzystanie wirtualnego laboratorium nie wymaga specjalnych studiów z zakresu ,,metodologii’’ zajęć. Eksperyment na odległość może zastąpić tradycyjny eksperyment. W chwili obecnej poprzez przeglądarkę internetową (lub dedykowane aplikacje) możliwe są do przeprowadzenia w laboratorium I-19 badania na standardowym stanowisku do badań wytrzymałościowych, jak również na nowatorskim stanowisku do badań kompozytów magnetoreologicznych. Uzyskiwane wyniki są praktycznie w czasie rzeczywistym prezentowane na komputerze zdalnego eksperymentatora, który jednak oprócz obserwacji samych wykresów ma możliwość śledzenia przebiegu badania dzięki transmisji wideo ze stanowiska badawczego oraz modyfikacji parametrów. Dane pomiarowe są przekazywane wprost ze stanowiska badawczego poprzez protokół TCP/IP i mogą być odbierane za pomocą dedykowanych aplikacji lub poprzez witrynę WWW. Eksperymentator może w trakcie badania modyfikować parametry eksperymentu, wpływając tym samym na jego przebieg.